Książki wokół mnie: wywiad z blogerką książkową Yulią Yakovlevą

Ciekawe pomysły /... Historie z życia W artykule o ciekawych rosyjskojęzycznych blogerach książkowych pisałam o cudownych dziewczynach, które kochają książki. Oczywiście wybierając kanały Youtube kierowałem się własnymi obserwacjami i preferencjami. Dzięki temu artykułowi mogłam zapoznać się z Yulią Yakovlevą, którejkanał oglądam już od ponad roku. A dziś proponuję Wam zapoznać się z nią, a także poznać jej życie blogerki książkowej, która pozostaje za kulisami.

Cześć, proszę, opowiedz nam trochę o sobie.

Mam na imię Julia, mam 23 lata i jestem studentką, ale moje wykształcenie nie jest związane z moim kanałem. Moje pierwsze wykształcenie to finanse i ono wciąż trwa - jestem w trakcie pisania pracy magisterskiej. Moje drugie wykształcenie to prawo, które zresztą bardzo pomaga mi w pracy z Youtubem. Na moim kanale staram się otwarcie mówić o swoich pasjach, a pierwszą z nich jest oczywiście czytanie książek. Uczę się też nowych języków. Mam doświadczenie w nauce języków zarówno z korepetytorem, jak i w szkole językowej - i chcę o tym opowiedzieć więcej w kolejnych filmach. I trzecie główne hobby to malarstwo, maluję praktycznie od dziecka.



Jak to się stało, że zostałaś blogerką książkową? Co cię poruszyło?

Zazwyczaj blogerzy książkowi, zapytani o to, mają długą i ciekawą opowieść o tym, jak do tego doszli i jak przygotowywali się przez pół roku. Moja była bardzo prosta: cały czas opowiadałam o książkach moim znajomym! W końcu znudziło im się słuchanie i pewnego wieczoru (pamiętam ten moment bardzo dobrze), powiedzieli do mnie: "Julia, mam dość! Załóż swój własny kanał i możesz tam gadać ile chcesz! I dosłownie następnego dnia nagrałem swój pierwszy filmik "Ulubiony pisarz". Oczywiście potem było dużo montażu, nawet nie myślałem o tym, żeby napisać jakiś scenariusz czy w jakikolwiek sposób się do tego przygotować. Ale nie miałem poczucia strachu czy lęku przed oceną. Ale teraz, tak przy okazji, jestem o wiele bardziej podekscytowany filmem, kiedy go wypuszczam, niż przez pierwsze kilka miesięcy.

Czy to dlatego, że Twoja publiczność się powiększyła i obawiasz się zewnętrznej oceny?

Kiedy masz 200 osób oglądających i wiesz, że są naprawdę zainteresowani, nawet jeśli nie podoba ci się wideo, nie ma zbyt wiele skarg. Ale teraz, jeśli masz opinię, która nieco różni się od opinii większości, na pewno spotkasz się z negatywną reakcją. Musisz być na to przygotowany, a ja nie byłem na to przygotowany, kiedy zaczynałem na YouTube.



Jak przygotować się do pracy nad teledyskiem? Jakie są etapy od pomysłu na film do jego ostatecznego wyglądu?

Zdecydowanie, wszystko zaczyna się od pomysłu, a potem zaczyna się myśleć o formie jego realizacji. W moim przypadku zwykle przybiera to formę zbierania informacji. Jeśli jest to film, o którym chcę opowiedzieć, nagrywam niektóre z moich myśli w trakcie jego oglądania lub rejestruję czas, z pewnymi ujęciami. Jeśli jest to książka, robię notatki, zostawiam zakładki. Potem czytałem krytyków i artykuły w Internecie. Kiedy zbierze się odpowiednią ilość informacji, rozumiem w jakim formacie lepiej je przedstawić: szczegółowy filmik o książce, w formacie "czytaj", czy w inny sposób.

Które etapy są łatwiejsze, które łatwiejsze?

Zbieranie informacji to dla mnie najnudniejszy i nielubiany okres. Kiedy wpadam na pomysł, chcę zrobić wszystko szybko, póki mam natchnienie. Ale rozumiem, że jeśli będę tak kręcił, to okaże się, że jest to zmulone i jest to tylko moja subiektywna opinia. Ważne jest, by przekazać nie tylko swoje emocje, ale by przeanalizować książkę, opowiedzieć o niej coś ciekawego. A potem trzeba czytać recenzje, porównywać je, zwracać uwagę na wady pracy, które znaleźli inni ludzie. I to właśnie ten etap jest najdłuższy i najbardziej czasochłonny, a przez to niekochany.

Które filmiki są łatwiejsze do zrobienia, a które nie? Jakie są Twoje ulubione sekcje?

Moim ulubionym działem jest osobna recenzja książki. Lubię też robić wspólne filmiki z innymi blogerami książkowymi. A na przykład rubryka o zakupach książkowych nie jest moją ulubioną, od jakiegoś czasu zwlekałem z wprowadzeniem jej na kanał. Zawsze staram się coś przeczytać do czasu zdjęć, żeby nie tylko pokazać okładkę książki, ale też coś o niej opowiedzieć.



Czy sam tworzysz swoje filmy, czy masz pomocników?

Ze wszystkim radzę sobie sama, choć bardzo chciałabym mieć pomocników. Jedyną rzeczą, która nie była łatwa, to rozmowa jeden na jeden z kamerą. Nie gubię się, kiedy przemawiam publicznie, ale nadal czuję się głupio, kiedy mówię sama w pokoju. Kiedy przez pierwsze 2-3 miesiące kręciłem filmy, prosiłem mamę, żeby usiadła za kamerą, żeby było jakoś łatwiej.

Czy męczy Cię ten kanał, czy masz poczucie rutyny? Jak to przezwyciężyć?

Czasami tak się zdarza, zwłaszcza gdy tryb wyjściowy jest ciasny i nie do końca mi odpowiada. Zazwyczaj pomaga zrobić sobie przerwę, kiedy nie wchodzisz w żaden sposób w interakcję z Youtubem. Inspiruje mnie coś z zewnątrz: nowa książka, ciekawy film lub muzyka.

Jakie są Twoje plany dotyczące kanału? Jakich odcinków powinni spodziewać się abonenci?

Mam już rozpisany cały plan na 2017 rok. Chcę wprowadzić kilka felietonów rozszerzających tematykę kanału książkowego. Będą to filmiki o rysowaniu i nauce języków obcych, po prostu coś, czym sam się pasjonuję i mogę podzielić się swoimi doświadczeniami.



Jak widzisz swój kanał za kilka lat?

Chciałbym, aby filmy były wyświetlane w jasnej kolejności. Jest kilka tematów wideo, które chcę kręcić regularnie i powinny być one w wyraźnej równowadze, a nie okazjonalnie. Myślę, że widz odbiera je lepiej, gdy widzi jakąś strukturę.

Czym dla Ciebie jest prowadzenie kanału? Dlaczego to robisz?

Po pierwsze, jest ogromny odzew od widzów - komentarze pod filmami, wiadomości Vkontakte. Widzę, że ludzie są zainteresowani, wspierają mnie, a to jest bezcenne uczucie i ogromna inspiracja. Oczywiście jest też strona finansowa, ale utrzymywanie kanału książkowego z widownią 10 tys. subskrybentów to nie są duże pieniądze, żeby płacić za książki, nie więcej. Poza tym prowadzenie kanału pomaga być na bieżąco z wydarzeniami, np. wydawnictwa zapraszają Cię na prezentacje lub wysyłają książki do recenzji.



Kogo poznałaś dzięki swojemu kanałowi poza blogerami? Czy poznałeś nowych przyjaciół?

Mam czterech przyjaciół, z którymi komunikuję się zarówno online, jak i poprzez wymianę listów papierowych. Zawsze jestem otwarta na ludzi, którzy piszą do mnie na Facebooku, np. gdy zadają mi pytanie, proszą o radę lub opowiadają coś o sobie. Czasami prowadzi to do ciekawych rozmów, które trwają długo. Poza komunikowaniem się z moimi subskrybentami, nawiązałem również przyjaźnie wśród wideoblogerów, nie tylko z kręgu booktube'owego.

Jakie miejsce w Twoim życiu zajmuje kanał książkowy? Czy widzisz siebie jako channelingowca w przyszłości, czy jest to niemożliwe?

Zaczęło się jako hobby, ale teraz wszystkie moje myśli skupiają się na tym. Cokolwiek robię, cały czas zaznaczam, że trzeba o tym mówić, trzeba to zawrzeć w filmie, a z tego pomysłu powstanie osobny film. Jest to więc już integralna część mojego życia. I would ¾ÑеР"оÑÑÑ, Ñѧ¼Ð¾Ñ'моÑÑ'мÑ'мÑ'бÑÐ "иÐка, ÑÑоÑвÑÐÐ "мÑÐ "мÑÐ "мÑÐ "мÑÐ "мÑÐ "мÑÐ "мÑканаР"м. To nie jest to samo, co w rzeczywistości.



To znaczy, że to jest to... РРкрÑÐÐ "ЌаР"иоÑ'ÐΜкаР"Ð?

ÐграР"ÑграР"ÑгруÑкаР"ÑвинаР"ÑÑиинаР"ÑÑи - иооонаР"ÑÑинаР"ÑÑинаР"ÑÐÑинаÐÑинÐÑинР"ÑÐÑинÐÑи - иоооÑинаР"ÑÐÑинаР"ÑÐÑинÐÑинаÐÑинаÐÑинÐÑинÐÑи - иоÑинаÐÑинм¼. Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie,, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie, Ðinansowanie. гоооÑÑ'оÑ'оÑ'моÑкб-ÑÑÑиÑÑÑ'омоÑ'наР"анаÐмÑ'моÑ'нÑÑ'нÑиÑÑÑ'омаÐÑ'нÑиÑÑ'нÑиÑÑ'нÑиÑÑ'нÑиÑÑ'нÑиÑÑ'най. W związku z tym, że nie jest to możliwe, nie jest to możliwe.

Czy jest to możliwe?

РбрÑÑкаР"бÑкаР"меÑÑÑкаР"иоÑ'меÑкаР"меÑкаР"бÑкаР"меÑкаР"меÑкаР"бÑкаР"бÑкаР"бÑкаР"моÑкаР"моÑкаР"моÑкаР"мÑкаР"бÑкаР"бÑкаР"бÑкаР"ÑÑкаР"м. To jest to, о нем наÑинаÑÑ Ð³Ð¾Ð²Ð¾ÑиÑÑ, Ñ Ð½Ð¸Ð¼ наÑинаÑÑ ÑоÑÑÑдниÑаÑÑ Ð¸Ð-даÑеР"ÑÑÑва и Ñак даР"ее. To, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, W związku z tym, że nie jest to możliwe, nie jest to możliwe, ale jest to możliwe.

Wlasnie.

To jest to. РнемоÑ'мееР"ТеÑÑичью, б"агрьюомюуÑкаР"миюР"омеР"маР"меÑкаР"миюР"омаР"маР"меР"меÑкаР"маР"меР"меР"меР"меР"мем¼Ð°Ð "мею. РнаР"наР"баР"наР"наР"наР"наÑÑинаР"маР"маР"наР"наР"наÑинаР"баР"анаÐÑÑинаР"маР"маР"маР"наР"наР"наР"наР"наР"наР"наР"ѹеÐÐ "ѹеÐÐй"наР"ѹеÑй, м¼Ð¸Ñˆ¾Ð³Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸Ñˆ³Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸ÑˆÐ¾Ð¼Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸Ñˆ³Ð¸ÑˆÂ¬ÑкаЙ. ÐомоÑÑÑ'оеÑÑ'моÑ'оееÑ'нÑ'нÑ'нÑ'нÑ'нÑ'нÑ'нÑ'нÑ'мÑ'мÑ'мÑ'мÑ'мÑ'оÑ'мÑ'мÑ'мÑ'мÑ" - оÑ'мÑ, мÑ'нÑ'Ð¼Ñ Ð¼Ñ'мÑ'мÑ'мÑ'мÑ'мÑ.



Co się dzieje? ÐаÑÑо оÑииÑÑÑÑÑ: жаÑÑ, оÑиÑÑÑÑÑ, ÑÑо-ÑÑÑиÑÑÑѧ вннаÑÑÑÑÑ?

Łał. Ðо-¿Ð³Ñ€ÑŒÑŽÐ²Ñ'нашомешомешомешомешомешомешомешомешомешомешомешомеÑкомешомешомеÑкомешомешомешомешомешоЉ, To jest to, co się stało, ale nie jest to to, co się stało. To jest to. To nie jest tak, że nie mogę się doczekać, kiedy będę mógł się z nim spotkać, нашомÑкашомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомшомш. в-ÑеµĄŃ, ŃŃо ŃÐÐĄ-Ń¾ Ń¾Ð²ÐµŃ, ŃÐ½Ñ Ń¾ÐÐĄ½Ñ ŃÐÐÐľľº¾ ŃвÐеŃ.

Co to jest? Czy jest to możliwe?

To jest to, z tym, co jest w porzadku. To jest to. To, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, To jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje, to jest to, co się dzieje. To jest to.

To wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko, to wszystko.

To jest to, co się dzieje w naszym kraju, to jest to, co się dzieje w naszym kraju, to jest to, co się dzieje w naszym kraju, to jest to, co się dzieje w naszym kraju, to jest to, co się dzieje w naszym kraju, to jest to, co się dzieje w naszym kraju, to jest to, co się dzieje w naszym kraju. г ÐІиІÑÑÑиІÑиІÑиІÑиІÑа вÑиІÑа, ÑÑоÑиІÑиІÑаІÑиІÑа гÑиІÑиІÑа вÑиІÑа вÑиІÑаІÑаІ. W tym roku, w czasie, gdy nie było jeszcze w Polsce, nie było jeszcze w Polsce, nie było w Polsce, nie było w Polsce, nie było w Polsce, nie było w Polsce, nie było w Polsce, To jest to.



Co to jest?

W związku z tym, że w tym roku w Polsce nie ma już nikogo, kto by nie był w stanie, to nie ma mowy o tym, że jest to możliwe. To jest to. Nie wiem, co to znaczy, W związku z tym, że nie jest to możliwe, nie jest to możliwe, ale jest to możliwe.

ÐаР"наР"наР"оÑÑÑ'наР"наР"оÑ'наР"оÑ'наР"наР"ÑÑÐ¸Ð½Ð°Ð¼Ñ Ð¼Ð¾Ð¼ÐµÑ Ð¼Ð¾Ñ'ÐÎÐ "наР"наР"ÑÐ¼Ñ Ð¼Ð "мР"ÑмР"мР"нÑкаÐÑ'ÐÎÐ "ÑÐ¼Ñ Ð¼Ð "ÑÐÎÐ "Ð¼Ð¼Ñ Ð¼Ð "ÑммР"нÑ'нÑ'наР"нÑÑÑÑ'нÑкаР"нР"нÑÑÑ'Ð½Ð°Ð¼Ñ Ð® - "иÑ.
ÐвÑоÑ: ЮР"Ð¸Ñ Ð¸ÑÑ ÐбÑдиÑÑ ÐÑаÑÑÑÑ

• Ðinansowanie

РаÑÑкаÐ-аÑÑÑ Ð´ÑÑÐ-ÑÑм: ÐодЎиÑаÑÑÑ Ð½Ð° ÐŚÑнаÐ":

• Ч§Ð¸Ð°Ð¹ÑÑÐ°ÐŚŚ
• м¼¼µÐнÑññññа