Większość z nas kupuje torebki od projektantów bardziej ze względu na status, jaki niesie ze sobą ich noszenie, a mniej ze względu na jakość. Możesz dostać wielki, jakość torebki w lokalnym JC Penney's za mniej niż 50 dolarów, ale noszenie tej torebki nie przekazuje tego samego statusu, jak, powiedzmy, noszenie tego samego Yves Saint Laurent torebki noszone przez Beyonce. Jeśli możesz kupić podróbkę tej samej torebki na eBayu za ułamek ceny, to status zniknie, podobnie jak pragnienie kupujących, by wydać na nią śmieszną sumę pieniędzy.
Oto prawda: bogaci ludzie nie są jedynymi, którzy kupują produkty luksusowe. Według niedawnego artykułu w The Economist, zdecydowana większość nabywców produktów luksusowych, około 60%, to klienci aspiracyjni, klienci tacy jak ty i ja, którzy aspirują do bycia bogatymi, jednocześnie próbując dowiedzieć się, jak przeżyć na makaronie ramen. Pragniemy statusu, stylu życia, który niesie ze sobą noszenie torebek od projektantów, ale nie mamy gotówki w banku, aby naprawdę pozwolić sobie na taką torebkę.
Jednym ze sposobów projektantów jest tworzenie limitowanych edycji torebek/produktów, aby stworzyć atmosferę zazdrości/ekskluzywności nie tylko dla torebki, ale także dla samej marki. Tworzą bardzo ograniczoną liczbę toreb i dają torby do kluczowych celebrytów (czasami nawet płacą za gwiazdy, aby nosić torby), wiedząc, że zdjęcia celebrytów niosących torby pojawią się w głównych magazynach i popularnych blogów, tworząc pragnienie.
Teraz twoja szansa na zdobycie jednej z ekskluzywnych toreb jest, umm, jak szansa Elvisa robi zestaw na następnej imprezie urodzinowej. O to właśnie chodzi. Projektanci wykorzystują fakt, że nie możesz zdobyć (lub kupić) torby za 6 000 dolarów, inkrustowanej pyłem księżycowym, wykonanej ze skóry małych foczek i nadziei dzieci, ale aby być związanym ze statusem, który przekazuje marka, będziesz zadowolony z tańszej lub mniej kosztownej wersji. A te wersje są prawie zawsze bardziej opłacalne dla projektanta.
Jak więc można uniknąć pułapki designerskiej torebki?